ELMALI BİSKÜVİ

 Epeyce yaşlı insanların durumuna bakınca fark ediyoruz ki, hemen çoğu ölmekten korkuyorlar; ölmek istemiyorlar.

Ama bugün eşimle de konuştuk ve düşündük ki , aslında yaşamayı çok sevdikleri ya da yaşamaktan çok keyif aldıkları için değil ölmek istememeleri. (Sözüm çoğunluk için genelleme)
Büyük bir kısmının yaşlılıktan kaynaklanan pek çok sıkıntıları var. Gün boyunca avuç avuç ilaç içiyorlar, ağrıları, ağır bedensel yorgunlukları veya hasarları var illa ki. Ne de olsa beden makinası da yıpranıyor fazla ve yanlış kullanılmaktan:(
"Hadi öleyim" demeyle de ölünmüyor tabii ki. Benim kastettiğim ölümden kaçmaya çalışmak...
Düşünmemeye, dile getirmemeye çalışma .. Aslında tam tersi olmalı diye düşünüyorum.
Deve kuşu misali , kulaklar bu tür konu ve söylemlere kapatılınca; bahsi geçtiğinde " aman canım kapatın şu mevzuları, daha iç açıcı şeylerden bahsedin" denilince maalesef ölüm gelmiyor değil ,öyle değil mi ?..!
Biliyorum çok iç açıcı bir konu değil ama bir minik tespit aslında bir saattir gevelememin sebebi.
Diyorum ki ölümden kaçışımızın sebebi nedir ?
Bir kapı düşünün, o kapının arkası yaşayanlar için yok.! Karanlık mı? Uçurum mu?  Bir ışık denizi mi? Bir kara delik mi? Ölüm halindeki kişi bu kapıdan geçip gidiyor ve sonrası meçhul.. Kapının aralığı bile yok ömrünü tamamlamamışlara..
Biz sadece inançlarımızın bize tevdi ettiği genellemeleri biliyoruz..
Ama gidip de dönen yok ;dönüp de anlatan, haber veren yok.!
Ruhun içinde olduğu bir bilinmezlik...
Belki muhteşem güzellikler içindeler kim bilir?
Peki niye üzülüyoruz gidene o zaman? "Vay ki gidene.!!" diyoruz?
Belki o kıs kıs gülüyor iletişimsiz bir ekrandan bizlere..
"Asıl siz üzülün halinize " diyor belki..
Öyle ya, beden hapishanesinde olan bizleriz hala aslında, öyle değil mi?
(Daha doğrusu, bu benim düşüncem, benim inancım; kimseyi bağlamaz tabii, düzeltiyorum. )
O halde bilmediğimiz bu durumdan niye bu kadar kaçıyoruz ve korkuyoruz ki, haksız mıyım?
Ne kadar kaçınsak da er ya da geç gelecek öyle değil mi?
Sevdiklerimizi özlemek konusu değil mevzu, onu da belirteyim de tartışma konusu olmasın.
Sadece şunu anladım ki, bence yaşlılarımız bu yüzden ölümden kaçınıyorlar , o bilinmezlik kaygısı yüzünden. Çok inançlılarda da var aynı korku, inanmayanlarda da...
Biten dünya yaşamı arkasından ne geleceğinin, ölümün şeklinin, nasılının, getirisinin, olacakların bilinemeyişi..???!!!

Neyse, derin mevzular bunlar, ama düşünülmeli ; kaçınılmamalı, hazırlanılmalı diye düşünüyorum.
Her şeyin hayırlısını dileyerek geçiyorum güzel tarifimize..
Çok kolay, çok pratik, çok lezzetli.. Başka söze gerek yok :) Tadanlar beğendiler, ben de hem yapımından zevk aldım; hem tadımından... :)
             

ELMALI BİSKÜVİ

malzemeler:

• 1 paket kakaolu pötibör bisküvi
• 2-3 elma
• 1 su bardağı dövülmüş ceviz
• 1 tatlı kaşığı kadar tarçın
• 2 yumurta
• 1 çay bardağı şeker(orjinali 1,5 çay bardağı idi, bana fazla geldi)
• 2 çay bardağına yakın un
• 1 paket kabartma tozu

Üzerine:

• pudra şekeri

ELMALI BİSKÜVİ nin yapılışı:

1. Bisküvileri varsa mini fırın tepsisine yoksa o büyüklükte bir borcama dizelim
2. Üzerine ince ince dilimlenmiş elmaları dizelim
3. Tarçın ve cevizleri serpiştirelim
4. Yumurtaları ve şekeri mikserle 5 dakika çırpalım
5. Un ve kabartma tozunu ekleyip kaşıkla karıştıralım ve elmaların üzerine düzgünce yayalım
6. 170 derecede yaklaşık 30 dakika pembeleşene kadar pişirelim
7. Fırından çıkınca ılımasını bekleyelim ve bir kalıpla ya da bardakla yuvarlak pastacıklar çıkarıp kağıt muffin kalıplarına yerleştirelim
8. Üzerine pudra şekeri eleyelim

Afiyet olsun

kaynak :sağlıklı mutfak